Knipoog naar de realiteit
Lisandro Suriel: “Prospects was springplank voor mijn carrière”
Eén van de talenten die met zijn werk op Prospects stond (in 2020) en wiens carrière een boost kreeg dankzij de Art Rotterdam, is Lisandro Suriel (1990), een bijzondere fotograaf uit Sint-Maarten. Hij is opgeleid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag en deed een research master aan de Universiteit van Amsterdam in 2015. Sinds zijn afstuderen is zijn ster rijzende. In dit gesprek vertelt Lisandro over zijn werk en wat Prospects hem bracht.
Wat zien wij in jouw kunst?
Mijn kunst is een verkenning en ontdekking van de zwarte verbeelding. Misschien is het ook de zoektocht naar een eigen verhaal. In mijn jeugd op Sint-Maarten ging het op school vooral over de Europese geschiedenis, niet over onze eigen geschiedenis. Gebeurde dat wel, dan ging het over Columbus en slavernij – een negatieve benadering. Mijn vraag is: hoe vinden we verhalen die voorbij het slavernij narratief gaan? De verhalen van mijn voorouders zijn niet gedocumenteerd, die kan ik niet ‘opzoeken’. Die uiten zich voornamelijk in het orale, in de verbeelding, in het geloof en bijgeloof, in dans, muziek, en kleding. Die herinnering probeer ik te laten zien in mijn werk; een dekoloniaal project. Zo hoeven we niet naar ‘traditionele’ instituties te kijken voor kennis over onszelf. Ik noem mijn werk daarom graag een documentatie van de verbeelding – een van de vele manieren van kennisvergaring die óók valide is, buiten de instituties om.
Waarom heb je zo’n fascinatie voor beeld?
Het is voor mij van nature makkelijk om thema’s te verbeelden. Ik maak graag magisch realistische beelden, met fotografie is dit genre goed uit te drukken. Mijn werk is een knipoog naar de realiteit, omdat die te vaak op eenzijdige wijze benaderd wordt. In mijn project Ghost Island, dat ik heb kunnen financieren door een bijdrage van het Mondriaan Fonds, probeer ik op magisch realistische wijze de verhalen van mijn voorouders te vertellen. Zonder Prospects zou ik mijn essentiële reis naar Brazilië, waar ik mijn project ben begonnen, niet gemaakt kunnen hebben.
Hoe heeft Art Rotterdam x Prospects jouw carrière beïnvloed?
Door Prospects kon ik een begin maken aan mijn project. Als je eenmaal een instelling als het Mondriaan Fonds aan je naam gekoppeld hebt, krijgt jouw kunstenaarschap erkenning. Op Art Rotterdam komen zo veel mensen kijken, ik heb zoveel mensen gesproken. Daar heb ik dan ook mijn huidige galerie gevonden, Chrysalid Gallery, die mij weer fotobeurs Unseen en andere internationale beurzen bracht. Terugkijkend op het afgelopen jaar is Prospects een grote springplank geweest voor mijn carrière. Een turning point.
