Absurdistische beelden van alledaagse taferelen
Sander van Wettum
Fotograaf Sander van Wettum verruilde vorig jaar uit noodzaak zijn studio in een oud schoolgebouw voor een plek in het Oude Noorden. Zijn studio – officieel geen ateliercomplex, maar een klein winkelpand dat hij deelt met twee andere kunstenaars – is kleiner, maar wel hoog en licht. In september start hij met de Drift window-galerie, waar elke maand een andere kunstenaar een werk maakt dat een relatie aangaat met de straat.
Als fotograaf brengt Sander bebouwde stedelijke gebieden in beeld, zonder er zelf een oordeel over te vellen. Dat laat hij aan de toeschouwer over. Voor zijn nieuwste serie ‘Hibernation’ bezocht hij beruchte Zuid-Europese badplaatsen. Het resultaat zie je tijdens Groot Rotterdams Atelier Weekend
Huur een foto aan de muur. “In plaats van een kunstwerk kopen, kun je bij mij een werk huren voor een klein bedrag per maand.”
Wie ben je en wat maak je?
“Ik ben Sander van Wettum en werk als fotograaf. Met mijn camera onderzoek ik plekken in stedelijke gebieden die geen enkele relatie lijken aan te gaan met hun omgeving of geschiedenis. Daardoor worden ze vervreemdend en absurd. Dit jaar bracht ik mijn eerste fotoboek ‘Hibernation’ uit, waarvoor ik Zuid-Europese badplaatsen fotografeerde in de winter.”
Waarom is dit jouw studio? Aan welke voorwaarden moest deze plek voor jou voldoen?
“Mijn huidige studio zit niet in een officieel ateliercomplex, maar in een klein winkelpand in het Oude Noorden. Tussen een seksshop en een fietsenmaker in. Ik zit hier uit noodzaak, want hiervoor huurde ik anti-kraak een ruimte in een oud schoolgebouw. Maar dat gebouw werd verkocht. Samen met twee andere kunstenaars zocht ik een nieuwe ruimte, maar dat bleek vrijwel onmogelijk in Rotterdam. Deze lege winkelruimte op de Zaagmolendrift werd ons getipt. Het is veel kleiner dan de vorige plek, maar wel hoog en licht. Als tijdelijke oplossing is het prima, maar de stijgende huurprijs en kleine oppervlakte maken het aantrekkelijk om hier lang te blijven. We maken er voor nu het beste van. Wij zijn hier onderdeel van een drukke straat en dat vinden we wel spannend. In september starten we daarom met de Drift window-galerie, waarbij steeds een andere kunstenaar iets maakt dat reageert op de straat.”
Waarom doe je mee aan Groot Rotterdams Atelier Weekend?
“Ik vind het een leuk initiatief omdat je binnen kunt kijken op plekken die normaal gesloten zijn voor publiek. Elk deelnemend gebouw is als een surprise-ei: van buiten weet je niet wat erin zit. Het evenement stelt je in staat ontdekkingstocht te gaan. Vorig jaar deed ik ook mee en het gevarieerde publiek verraste me, van nieuwsgierige buurtbewoners tot groepjes studenten en senioren. Dit jaar willen we onze nieuwe plek tonen én de buurtbewoners leren kennen. Ook willen we de veranderende ateliersituatie in Rotterdam onder de aandacht brengen. Kunstenaars vinden niet langer lege loodsen of scholen als werkruimte. Ze moeten op zoek naar alternatieve plekken, leegstaande winkelpanden bijvoorbeeld.”
Wat wil je mensen met jouw kunst duidelijk maken?
“In mijn foto’s van stedelijke gebieden schuilt geen waardeoordeel. Ik wil plekken niet neerzetten als mooi, lelijk, goed of slecht. Ik wil de toeschouwer vooral verleiden om zelf na te denken over wat hun relatie is met het landschap dat ik toon. En verwondering oproepen over hoe vervreemdend en absurd onze bebouwde omgeving eigenlijk kan zijn.”
Op welke reacties/resultaten hoop je?
“Ik hoop op leuke ontmoetingen. Daarnaast lanceer ik tijdens het atelierweekend mijn eigen fotoprint-verhuur. In plaats van een kunstwerk kopen, kun je bij mij een werk huren voor een klein bedrag per maand. Ieder werk in mijn studio is te huur, van grote ingelijste werken tot kleine afdrukken.”
Welk ander atelier/complex mogen bezoekers niet missen en waarom?
“Het Wijkpaleis in West vind ik erg leuk, het is een buurthuis en ateliercomplex in één. Hierdoor is het een levendige plek, mét een mooie grote tuin. Je kunt er bovendien vaak goed en betaalbaar eten.”
Je bent een van de kunstenaars die vorig jaar de Grote Rotterdamse Atelier Enquête organiseerde. Kun je daar meer over vertellen?
“Waar er rond 2012 nog volop mogelijkheden waren tot het huren van een atelier, veranderde dat rap met het populairder worden van de stad. Het pand waarin ik destijds zat, werd door de gemeente verkocht aan de hoogste bieder. Steeds meer kunstenaars verloren hun werkplek, net als internationaal bekende Rotterdamse kunstenaarscollectieven zoals Duende en Kaus Australis. Veel kunstenaars werken gedwongen thuis, vanwege het schaarse aanbod en de hoge prijzen. Samen met drie andere kunstenaars (Tess Martin, Sandro Setola en Thomas Walskaar) brachten we deze situatie in kaart met een enquête. Dankzij Piet de Jonge bereikten we veel kunstenaars. De resultaten logen er niet om: 67% van de respondenten zocht een ruimte, zonder resultaat. De helft daarvan heeft geen werkruimte, de andere helft zoekt omdat hun ruimte dreigt te verdwijnen. De gemeente neemt de resultaten uit ons rapport mee in hun nieuwe broedplaatsbeleid. Ze moeten vechten om plekken voor kunstenaars te behouden: 40% gaf aan Rotterdam misschien te verlaten wanneer een goede werkplek uitblijft.”
Zaagmolendrift 12